| 
     Désiré François
    Collin wordt geboren in Utrecht op 27 mei 1883 als zoon van Henri Collin en
    Catharina Etien[1]. 
    Vreemdelingenlegioen 
    Op 30 April 1907 neemt Désiré Collin, 23 jaar
    oud, in Amiens Noord-Frankrijk dienst in het Franse Vreemdelingenlegioen.
    Hij krijgt het numero Matricule 2.110 toegewezen
    op de liste de recrutement
    de la classe 1908 in Oran
    (Algerije) waar hij op 4 mei 1907 is aangekomen. Op 6 mei 1907 komt hij als
    soldat 2e classe
    aan bij het Vreemdelingenlegioen.  
    Na slechts drie maanden in Algerije, een periode waarin hij zijn basis
    opleiding moet hebben ontvangen, komt hij met zijn eenheid, waarschijnlijk
    het 6 Bataljon van het 1 Regiment Etranger
    (VI/1er) in actie in Marokko. 
    In de periode van 5 augustus 1907 tot en met 3 april 1908 neem hij deel aan
    militaire operaties in de regio Casablanca. 
    Op 30 mei wordt Desire Collin vermeldt in de
    dagorder van zijn eenheid het corps de debarquement
    de Casablanca. De tekst luidt als volgt. 
     
    “Cite a l’or. No 57 du 30 mai 1908 du
    corps de debarquement de Casablanca pour s’etre porte spontanement au secours d’un camarade blesse dans un combat pres du Boucheron le 16 mai 1908”. 
      
    Detail van prentbriefkaart met opschrift: 
    ”Camp du Boucheron - Sur
    la Route – Une halte de la Légion” 
    Op 2 Februari 1909 wordt Desire Collin
    bevorderd tot Caporal. 
    In de periode van 7 november 1909 tot en met 24 april 1910 neem hij deel
    aan militaire operaties in de regio van Oujda
    (Marokko). 
    Van het Vreemdelingenlegioen naar 135e régiment
    d'infanterie 
    Desire Collin heeft er nu bijna 3 dienstjaren opzitten. Er volgt dan een
    bijzondere overplaatsing, niet binnen het Vreemdelingenlegioen maar naar
    een in Frankrijk gelegerd Infanterie Regiment het 135e te
    Angers. Hij verlaat Marokko op 24 april 1910 en komt op 1 Mei in Angers
    aan. 
      
    173 ANGERS. – L’Entrée de la Caserne Desjardins (135e de Ligne).
    - LL 
    Bij het 135e régiment d'infanterie  
    Carrière maken is schijnbaar in dit Infanterie Regiment aanmerkelijk
    eenvoudiger dan in het Vreemdelingenlegioen, na 5 maanden wordt Desire Collin op 26 September 1910 bevorderd tot Sergent in de Functie van Foerier.  
    Er is nog een privilege dat deze overplaatsing mogelijk gemaakt heeft, een
    die Legionairs vaak niet gegund was, op 25 April 1911 treedt hij in het
    huwelijk met Cecile Esnault. 
    Eind 1911 als zijn 5 jaar er bijna op zitten tekent hij bij voor 1 jaar. 
    Op 16 Februari 1912 is hij Sergent Fourrier af en wordt hij Sergent
    bij de gevechtseenheid. 
    Al in augustus 1912 tekent hij  weer
    bij ditmaal voor drie jaar. 
    De eerste wereldoorlog 
    Twee jaar later op 2 Augustus 1914 breekt de eerste wereldoorlog uit,
    het 135e verlaat al op 8 Augustus 1914 de caserne
    richting front[4] onder hen Desire
    Collin ingedeeld bij 11e Cie, die
    enkele dagen later bevorderd wordt tot Sergent-Major.
    Desire Collin komt op 29 Augustus 1914 aan het
    Front aan en raakt op 19 September 1914 gewond bij het tegenoffensief aan
    de Marne ten Noorden van Fère-Champenoise. Hij wordt
    van het Front gehaald en op 6 november 1914 wordt hij bevorderd tot
    Adjudant. Na een kort herstel komt hij op 14 November 1914 weer terug aan
    het Front ditmaal ingedeeld bij de 9e Cie. 
    Enige maanden later 18 April 1915 wordt hij dan bevorderd tot Sous-Lieutenant (titulaire), zijn definitieve bevordering
    krijgt hij op 17 april 1916. 
    Bij het 335e régiment d'infanterie  
    Op 5 December 1917 wordt Desire Collin
    overgeplaatst naar het 335e régiment d'infanterie en kort daarna bevorderd tot Lieutenant. 
    11 April 1918 raakt Desire Collin gewond in de
    buurt van Monreuil en overlijdt op 15 april aan
    deze verwondingen. 
      
    Faleristiek 
    Op zijn sterfbed
    wordt Desire Collin op 14 April 1918 voorgedragen
    voor het Legion d’Honneur
    (chevalier). Hij overlijdt een dag later. De postume
    toekenning volgt 22 Juni 1918 de vermelding in de staatscourant[5]
    volgt op 24 Juni. 
    De motivatie luidt als volgt: 
    COLLIN (Désiré), lieutenant (active) a la 7e
    compagnie du 335e rég. d’infanterie: commandant de compagnie brave et énergique. A entraine da
    compagnie a l’attaque avec
    un entrain superbe et a
    ete grievement blesse alors qu’il abordait son objectif. Deux blessures anserieures. Une citation. 
      
    Publicatie in de Journal officiel
    de la République française.
    Lois et décrets 
    24-06-1918 p.5449 
    Zoals
    gebruikelijk ging de toekenning van het Legion d’Honneur verkregen op het slagveld vergezeld met de
    toekenning van het Croix de Guerre
    om zo een duidelijk verschil te maken met personen die het Legion d’Honneur toegekend
    hadden gekregen voor dienst achter het front of bijvoorbeeld bij een
    jubileum. 
     |