Herman Kardurk
N^o Matricule: 4.383 (1940)

1927 - 1946

Herman Kardurk wordt op 16 Februari 1908 in roermond (Limburg) geboren [1].
In 1927,amper 19 jaar oud tekende hij in een kazerne van de Alpenjagers in het door de Franse troepen bezette gebied bij Aken een contract voor 't Legioen. In Metz werd hij enige tijd later officieel ingekleed.
Vóór de eerste overtocht naar Afrika bracht hij 14 dagen in Marseille door, waar men hem 250 francs (toen goed voor bijna een dubbeltje per franc) handgeld gaf met het „blijde" vooruitzicht, dat hij om de 15 dagen 3,75 francs soldij zou ontvangen.
In Saida lag hij 4 maanden voor instructie. Al spoedig meldde hij zich voor vrijwilliger in Marokko. Van 1928 tot 1932 vocht Kardurk vrijwel constant tegen de bendes van Bul Kassen, een inlands kapitein die bij de Franse troepen officieel thuishoorde.

Voorpagina avonturenroman uit 1928

In 1940 was hij een van de eersten die zich vrijwillig meldde om in Frankrijk tegen de Duitse invaller te gaan strijden. Hij vocht bij Lotharingen, Sedan en Verdun en belandde in krijgsgevangenschap.

VLUCHT

Maar die duurde slechts betrekkelijk kort, want bij een krijgsgevangenentransport van Verdun naar Nancy sprong Kadurk in Bar-le-Duc uit de trein en was met enkele sprongen in de trein naar Parijs. Hij was vrij, ondanks die grote „K.G." op zijn rug. De Franse reizigers deden eenvoudig alsof zij hem niet zagen. In Parijs kreeg hij van het Roode Kruis kleren en ergens in een cafeetje geld genoeg om via Bourges in het toen nog onbezette deel van Frankrijk te belanden.

“GAULLIST"

Kardurk gunde zich echter nauwelijks enige rust in de buurt van Marseille en stak zo gauw mogelijk naar Afrika over, waar hij aan de zijde der Gaullistische troepen deelnam aan de historische veldslagen van Tobroek, El Alamein, in Lybië, Biserta en Tunis. In 1943, na de Afrikaanse veldtocht kreeg hij met duizenden anderen 10 maanden lang van Amerikaanse instructeurs opleiding in invasietechniek. De theorie werd spoedig bij St. Nazaire aan de praktijk getoetst. Met de bevrijdingstroepen trok Kadurk op, stak bij Ludwigshafen mee de Rijn over en belandde tenslotte in Bludens in Oostenrijk. Verder kwam hij niet, omdat de Duitse capitulatie inmiddels een feit was geworden.

ONTSLAG

In 1946 nam Herman Kardurk uit protest ontslag uit het Legioen, daarmee alle rechten op een behoorlijk pensioen van f 10 per dag verspelend en dat terwijl hij nog maar 17 maanden van zijn pensionnering verwijderd was! Kardurk wilde uit het Legioen weg omdat er na de oorlog zoveel oud-S.S.-ers tot de rangen waren toegetreden.
Sergeant Kardurk bezit 8 Franse onderscheidingen w.o. het Legioen van Eer en drie oorlogskruisen. Door zijn dienstneming in het leger van 'n buitenlandse mogendheid werd hij zijn Nederlanderschap kwijt. Hij heeft het echter sinds 5 maanden terug en is al vanaf 1951 in het Nederlandse leger, omdat hij zich in dat jaar als Korea-vrijwilliger meldde. Intussen heeft hij al tweemaal Korea achter de rug en wacht nu op een nieuwe indeling in Nederland. We konden gerust erbij vertellen, dat er over het Vreemdelingenlegioen meer fabeltjes dan waarheid werden verteld. Kardurk heeft het er altijd best naar zijn zin gehad en menig leger zou z.i. nog heel wat van het Legioen kunnen leren en dat in velerlei opzicht.[2]
Bron:

[1] Statengeneraal digitaal

[2] Krantenartikel Ex-Legionnair in Heerlen Limburgsch Dagblad 22 December 1954

Home