Pierre Nink is op 27
september 1915 in Champagne door een obus aan het hoofd verwond,
zodat een operatie nodig bleek, met het gevolg dat hij verder ongeschikt
voor den dienst is
Jeugd
Petrus Nink wordt op 23 Juni 1881 in Groningen geboren.[1]
Als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt is hij werkzaam als directeur van een
biscuitfabriek[4]
Vreemdelingenlegioen
In Augustus
1914 meldt Petrus Nink, door Nederlanders ook wel
Piet genoemd, zich als oorlogsvrijwilliger[2].
Hij wordt ingedeeld bij het Franse Vreemdelingenlegioen. Binnen de Franse
Militaire Administratie wordt voor zijn voornaam de Franse schrijfwijze
gehanteerd, Pierre.
Petrus Nink dient als 2e Classe , met matricule au
corps 42406 bij compagnie C 3 du 1er rég.
étranger[1][a].
27 September
1915, Boyau de l’Archiduchesse
tegenover de Butte de Souain
[3]
27 September 1915
27
September 1915: het 2e R.M. 1er R.E. bivakkeert in het bos naast “le
boyau de l’Archiduchesse”
en brengt de dag door met uitbouwen van de loopgraven en schuilplaatsen om
zichzelf te beschermen tegen het onophoudelijke bombardementen van de
vijand, die voor zware verliezen veroorzaken, 11 doden met inbegrip van
luitenant Louis Boutonnet, 38 gewonden waaronder
kapitein Leroy en luitenant Voelkel.
Onder deze 38 gewonden zeer waarschijnlijk Petrus Nink[1][b]
.
Bois de Vincennes, Maart 1917, Medaille Militaire
Algemeen
Handelsblad 28-03-1917
“ Reeds hadden twee Hollandsen legionairs, de heren J. den Tex Bondt en J. Oxenaar, de Médaille
Militaire verworven, een onderscheiding die in het Franse leger niet
gemakkelijk verdiend wordt. De uitreiking aan den heer Nink
had plaats op het oefenveld in het Bois de Vincennes,
achter het oude kasteel, waar een “prise d'armes"
gehouden werd. De militaire gouverneur van Parijs had de attentie gehad de
Nederlandse kolonie uit te nodigen om tegenwoordig te zijn hij deze “prise d'armes" en velen hadden daaraan gevolg gegeven.
Na afloop stond er door de goede zorgen van het Comité des Engages volontaires Hollandais
in een restaurant in Vincennes een glas champagne
klaar.
De heer Nink, evenals trouwens de heren Oxenaar en Den Tex Bondt, is ernstig gewond geweest;
hij is echter flink aan de beterende hand.”
Uitreiking van de Medaille Militaire aan Petrus Nink, Bois de Vincennes [2]
NINK Pétrus, Décoration : Médaille
militaire
Grade : matricule 42604, légionnaire
(active) à la compagnie C 3 du 1er rég. étranger
Faits de guerre : bon
et brave légionnaire.
Blessé très grièvement au cours de l'attaque
du 27 septembre 1915. Hémiplégie
droite
Volgens een
krantenartikel uit 1919 [6] , krijgt bij diezelfde gelegenheid
nog een Nederlander R.A. Volgel een
onderscheiding:
“Onder deze laatste behoort behalve de heer Vogel, nog een ander
oud-stadgenoot, de heer Piet Nink, die vaak met
hem zij aan zij streed. Alsof het toeval er de hand in had, werden beiden
op denzelfden dag gedecoreerd en daar stonden de
twee Groningers, die de eer valenze stad hoog Weteen, naast elkander, terwijl de troepen voor hen
defileerden.
De heer Nink, die ondanks de afschuwelijke
tonelen aan het front., steeds zijn gevoel voor humor bewaard had, wist
zijn gemoed op dat treffende ogenblik niet anders te luchten dan door in
het plat-Groningsch tegen zijn wapenbroeder te
zeggen: „Dat mosten ze nou ies
in Grönnei zain."
De hoog onderscheidde
Petrus Nink komt daarna nog vaker in het nieuws,
meestal samen met aan Nederlanders die onderscheiden zijn met de Medaille
Militaire. Actief bij
deze gelegenheden is steeds het Comité des Engages
volontaires Hollandais.
Parijs, 14 Juli 1918,
Petrus Nink beidt een bos bloemen aan de
vaandeldrager van het
230ème régiment d'infanterie.
Rechts van hem op de foto, met de hoge hoed in de hand Mr Boutelje,
président du comité des engagés
volontaires hollandais,
daarnaast op één been Jan Oxenaar en naast hem
nog een drager van de medaille militaire
Faleristiek
|
Bronnen:
[1] via http://www.genealogie.com/
Naturalisation
A l'origine cette personne était de nationalité étrangère, elle est devenue française en bénéficiant d'un décret de
NATURALISATION. Le premier texte concernant les naturalisations
d'étrangers en France est
un arrêt du Parlement de Paris daté de 1515: L'enfant né en France de parents étrangers est Français s'il choisit de se fixer définitivement en France.
Numéro de décret :
73-33
SUJET : Nink
Petrus
Naissance : le 23 juin
1881 à Groningue (Hollande)
Lieu de l'acte : FRANCE
Date de l'acte : le 21 décembre 1932
Soldats distingués
(1914-1918)
SUJET : NINK Pétrus
Décoration : Médaille
militaire
Grade : matricule 42604, légionnaire
(active) à la compagnie C 3 du 1er rég. étranger
Faits de guerre : bon
et brave légionnaire. Blessé
très grièvement au
cours de l'attaque du 27 septembre
1915. Hémiplégie droite
Source : Bulletin des Armées
[2] L'Image de la guerre : publication hebdomadaire illustrée, No
123, Maart 1917
UN NEUTRE A L'HONNEUR
Y a-t-il encore
des neutres ? La dernière
décision de l'Allemagne
relative à son blocus sous-marin nous répond catégoriquement: non. Sont restés soi-disant neutres ceux qui de par leur situation géographique sont obligés d'attendre avec anxiété les événements. Telle la Hollande. Mais qu'on soit bien persuadé que, s'il faut qu'il
défende son territoire,
le peuple hollandais se lèvera tout entier. Rien alors ne saura étouffer la protestation
nationale et les digues mêmes,
comme au temps de Louis XIV, s'ouvriront
pour arrêter l'envahisseur.
En attendant, que de hollandais
combattent pour nous et
avec nous. Et plus d'un parmi eux se distingue par e héroïsme et par sa bravoure.
On vient de decorer de Vincennes de la Médaille
Militaire et de la Croix de Guerre,
le soldat hollandais Pierre NINK, engage
Août 1914 et grièvement
blessé depuis. C'est cette cerémonie que représente la
première des photographie ci-dessus.
Sur la seconde, nous voyons le Président
des Engagés volontaires hollandais
M; Boutelje et Sloog, remercier chaleureusement le héros. Honour
aux neutres ; ils savent aujourd'hui de quel côté de la balance se trouvent la justice et le droit.
[3] http://www.legionetrangere.fr/index.php/code-d-honneur/79-infos-fsale/569-histoire-septembre-1915-la-legion-etrangere-et-la-deuxieme-offensive-de-champagne
[4] Excelsior – L'Equipe Numéro d'image : 74136-1 Numéro d'inventaire :
EXL-16890 Guerre 1914-1918.
Revue du 14 Juillet 1918 à Paris.
Mr Boutelje, président
du comité des engagés volontaires hollandais, remet une gerbe de fleurs au porte-drapeau du
230ème régiment d'infanterie.
Photographie parue dans
le journal
"Excelsior" du lundi 15 juillet 1918.
[5] Algemeen Handelsblad 28-03-1917 Nederlanders in het Fransche leger
[6] Een Nederlander in Frankrijk.
[Nieuwsblad van het Noorden, 17-10-1919]
Onze oud-stadgenoot, de heer R. A. Vogel. die in den
oorlog heeft medegevochten aan Fransche zijde als vrijwilliger, vertoeft voor enkele
dagen in zijn geboortestad. Van hetgeen hij daar op het oorlogstooneel
heeft gezien en medegemaakt, deelde hij ons het een en ander mede. Evenals
de heer Vogel streden aan Fransche zijde nog ruim
300 andere Nederlandsche
vrijwilligers. Van die 300 zijn er nog slechts 48 in leven, en daarvan
brachten er slechts 4 het zonder verwondingen af. De overigen
zijn allen min of meer verminkt. Onder deze laatste behoort behalve de heer
Vogel, nog een ander oud-stadgenoot, de heer Piet Nink, die vaak met hem zij
aan zij streed. Alsof het toeval er de hand in had, werden beiden op denzelfden dag gedecoreerd en daar stonden de twee
Groningers, die de eer valenze stad hoog Weteen, naast elkander, terwijl de troepen voor hen
defileerden. De heer Nink, die ondanks de
afschuwelijke tonelen aan het front., steeds zijn gevoel voor humor bewaard
had, wist zijn gemoed op dat treffende ogenblik niet anders te luchten dan
door in het plat-Groningsch tegen zijn
wapenbroeder te zeggen: „Dat mosten ze nou ies in Grönnei zain." Ja. de Hollanders hebben de eer van hun
land hoog gehouden. Waren er gevaarlijke ondernemingen te doen, dan waren
de Nederlanders er als de kippen bij om hun leven te wagen, Zij vochten
voor een ideaal, n.l. den oorlog zoo heftig mogelijk te voeren om het Duitsche militairisme te knakken en een volgenden
oorlog onmogelijk te maken. Een bewijs voor hun dapper gedrag is wel dat
allen gedecoreerd zijn en de uitlating van een Fransch
kolonel „Ik heb veel vrijwilligers gehad bij mijn troep, maar onder hen
waren de Nederlanden verreweg de beste." Hoe hij aan zijn decoratie
kwam!.
Met een troep vrijwilligers had sergeant Vogel een blokhuis tegenover de
vijandelijke linie gekomen, en bestookte van daaruit den vijand, .totdat
een Duitsch officier met een witte vlag
verscheen, die hem nadrukkelijk wees op den nuttelooze
eener verdere verdediging, aangezien het blokhuis
ondermijnd was en de vijand bij voortzetting van het gevecht niet zou
aarzelen het gebouwtje in de lucht te doen springen. Sergeant Vogel wilde
van geen overgave weten, doch liet zijn mannen volkomen vrij, waarop het
grootste gedeelte zich overgaf. Met 8 man achtergebleven hervatte Vogel het
gevecht en zette dit voort, totdat het zaakje in de lucht sprong. . Drie
maanden later kwam hij in het hospitaal bij, al dien tijd buiten bewustzijn
geweest zijnde met • een zware hersenschudding tengevolge
(waarvan hij toen aan tongverlamming leed. Eerst veel later na een
zorgvuldige behandeling kreeg hij zijn spraak terug. De heer Vogel vertelde
daarna van verschillende gevechten, die hij met zijn vriend Nink medemaakte. En als hij
aan dien tijd terugdenkt, raakt hij in vuur. zwaait met zijn armen en roept
evenals hij dat in het gevecht deed onder de opwekkende tonen der' „Marseillaise": avant! En
avant! C'est pour la
France!"
En een ogenblik later vertelt hij met een rilling van afschuw, hoe zij daar
in de voorste loopgraven stonden, tot de middel in de modder in de
snerpende kou, terwijl de kogels rond hen floten en knalden. Hoe tengevolge van het zware bombardement de ravitaillering
moest worden gestaakt en ze als wilde dieren stukken vleesch
uit een paardelijk sneden en die rauw opaten en
om hun dorst te lessen modderwater dronken.
En ondanks al deze verschrikkingen heerschte er
in de Fransche gelederen een opgewekte geest.Of de Franschen dan
tijdens dein oorlog _Jet veranderd zijn? I Natuurlijk. De mentaliteit van
het Fransche volk is veranderd; de Franschman is ruwer geworden en zooals
de heer Vogel zegt: „Hij heeft de zenuwen „a fleur de son
peau". Bij teem klein verschil van mening
komen direct we vuisten er bij te pas. Men oordeelt in Frankrijk niet
ongunstig over (Nederland, verzekerde ons de heer Vogel. Het Nederlandsche
volk is men gunstig gezind, doch meent men, dat de handelsstand in ons land
reusachtig heeft geprofiteerd van dezen rampzalige oorlog en veel
oorlogswinst heeft gemaakt. Langzamerhand verbetert de verhouding tussen
den Nederlandschen en den Franschen
handelsstand echter wel weer.
LE 2ème RÉGIMENT
DE MARCHE DU 1er RÉGIMENT ÉTRANGER
En Champagne : septembre 1915 - La butte de Souain et la ferme
de Navarin
L'assaut sur la butte de Souain et la ferme
de Navarin
L’attaque se déclenche le 25 septembre 1915 mais le 2ème Régiment de Marche du 1er Étranger
n’est véritablement engagé que le 28. Dans l’immédiat, il est en réserve du corps d'armée coloniale, au Sud de Souain. La Division Marocaine est située à droite de la 4ème Armée et à pour objectif
la prise de la butte de Souain.
A 9 h 15 sous une pluie diluvienne, les troupes bondissent des tranchées de départ et s’élancent vers les tranchées
allemandes.
A 11 h, le régiment
reçoit l'ordre de se porter à hauteur de la place d'armes de l'Opéra.Ce mouvement s'effectue
sous une pluie
violente, dans la boue et dans une atmosphère empuantie par les gaz. Le régiment parvient à l'endroit fixé, où il reçoit
l'ordre de nettoyer le saillant de Presbourg. La densité des tirs d'artillerie oblige les unités à utiliser les boyaux de plus en plus encombrés
pour aller mettre hors de combat
les derniers défenseurs
du saillant, et prendre contact avec le régiment
frère dans l'ouvrage de
Wagram.
A 16 h, le régiment
est mis à la disposition
de la 10ème D.I.C. et reçoit la mission de poursuivre vers les bois U 23
et U 24. En abordant le
bois C 2, les compagnies tombent
sur les fantassins du
171ème RI et du 2ème Régiment de Marche du 2ème Étranger. Les trois régiments organisent ensemble
le bois et ses abords.
Vers 22 h, ordre est donné au 2ème Régiment de Marche du 1er Étranger
de prendre liaison avec
le 42ème R.I.C. qui se trouve dans le bois U 22. Le Bataillon B organise le boyau de l'Archiduchesse, et aménage une tranchée dans les bois U 21
et U 22. Sans être engagé
à fond le régiment a perdu dans la journée 2
officiers et 146 sous-officiers et légionnaires tués, blessés ou disparus.
Au cours de la journée du 26, le régiment reste en place sous un bombardement violent qui éprouvent durement la troupe.
Au 2ème Régiment de Marche du 1er Étranger les pertes sont à peine inférieures à celles de la veille.
Le 27, les légionnaires retrouvent leurs camarades du 2ème
Étranger au sein de leur brigade reconstituée ainsi que ceux du 4ème Tirailleurs.
[7] Louis Jacques Marie Eugène BOUTONNET, Mort pour la
France le 1915 (Souain-Perthes-lès-Hurlus, 51 - Marne), Né(e) le/en 28-12-1886 à Dreux (28 - Eure-et-Loir, France), Carrière, Grade sous-lieutenant,
Unité, 1 er régiment étranger - 2ème régiment de
marche, Classe 1904, Bureau de recrutement Rouen Nord (76), Matricule au recrutement 1054,
Mention Mort pour la France, Lieu
de transcription du décès
Dreux Département de transcription du décès 28 - Eure-et-Loir
[a] Het is niet duidelijk welke
eenheid precies met “compagnie C 3 du 1er rég. étranger” bedoeld wordt.
Op basis van de plaats en de datum waarop Petrus Nink
zijn verwondingen opliep kan het een van de volgende eenheden geweest zijn 2e R.M. 1er R.E. of 2e R.M. du 2e R.E.
Waarschijnlijk dat het 2e R.M. du 1 .R.E. bedoeld wordt. De bataillons hadden een letter als indentificatie
A,B,C en D.
Op basis daarvan bataillon C, 3e Cie
|