Nicolaas den Breejen word geboren te Delft op 11 December 1916.
Op 14-jarige leeftijd gaat hij werken als ramen en kistenmaker o.a. bij de kisten-
en ramen fabriek Gebr. Huisman te Delft en de kistenfabriek Scheer bij
Naaldwijk.
Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, werkt hij van Oktober
tot December 1940 bij de Hermann Göring Werke bij Brunswijk, waar hij naar
toe is gezonden door de Arbeidsbeurs. Daarna krijgt hij weer werk in
Nederland bij Scheer tot Maart 1941.
Hij wordt dan weer verplicht naar Duitsland of Bordeaux te gaan en kiest voor
het laatste met als doel van daar te vluchten naar Engeland.
In Bordeaux werkt hij ongeveer 6 weken en vlucht dan met drie anderen; Willem
Dijkshoorn, Frans Steiger en een hem onbekende student.
In onbezet Frankrijk worden zij gearresteerd door de Franse
gendarmerie, maar zien kans te ontvluchten en naar de Spaanse grens komen.
Hier raakt het viertal uit elkaar en verliest hij Steiger
en de student uit het oog.
Samen met Dijkshoorn gaat hij op stap naar Marseille maar ze worden bij Pau
weer gearresteerd.
De politie adviseert hen te tekenen voor het vreemdelingenlegioen, omdat het
vanuit Afrika eenvoudiger naar Engeland zouden kunnen vluchten.
Ze tekenen in Marseille op 23 april 1942 1.
In het camp Ste Marthe bij Marseille ontmoeten ze de Fransman Andre Elen2.
Vervolgens gaan ze naar Oran (Algerije), maar al snel blijkt dat deserteren
niet eenvoudig is.
Na drie dagen lukt het toch en zitten ze 15 dagen met een
gestolen bootje op zee met alleen water en brood.
Ze worden weer gearresteerd en op transport gesteld naar Sidi Bel Abbes, waar
ze drie maanden in de gevangenis zitten.
Een paar dagen nadat zij vrij gekomen zijn, vindt op 8 November
1942 de invasie van Frans Noord-Afrika door de geallieerden troepen plaats.
Samen met Dijkshoorn bevind hij zich dan in
opleiding in Saida, Ondanks een uitdrukkelijk verzoek van hun commandant niet
naar de Geallieerden over te lopen onderneemt hij samen met Dijkshoorn toch
een poging. Deze poging mislukt en zij worden in Saida voor hun drie dagen ongeoorloofde afwezigheid veroordeeld en
gevangen gezet. Daarna keren ze terug naar Sidi Bel Abbes en worden
vervolgens naar Marokko gestuurd.
In het hospitaal te Marakech ligt Nicolaas 3 maanden met een dik been,
waaraan hij geopereerd word.
In April 1943 wordt hij overgeplaatst naar Tarodan
(Taroudant), vanwaar hij naar de Nederlandse Consul te Casablanca schrijft.
Begin September 1943 krijgt hij een brief van den
Nederlandse Consul te Algiers met een Nederlands persoonsbewijs. Hierop laten
de Fransen hem naar Algiers gaan.
Op 12 Oktober 1943, tekent hij in Algiers voor het Nederlandse Leger
en samen met o.a. de oud-legionair Willemsen
vertrekt hij naar Engeland waar hij op 6 November 1943 arriveert.
Diezelfde maand komt hij in
Wrottesley Park te Wolverhampton aan en word ingedeeld bij de Recce van de
Prinses Irene Brigade,
Aangekomen in Normandië
sneuvelde hij na ruim een week.
Zie verder ook: Prinses Irene
Brigade Erelijst
|
Onderscheidingen:
Na de oorlog heeft Nicolaas den Breejen als Engelandvaarder postuum het Kruis
van Verdienste ontvangen:
KB van 12 febr. 1944 No. 02:
"wegens het beleidvol voorbereiden en uitvoeren van een plan tot
ontsnapping uit bezet Nederland,
waarna, na vele moeilijkheden te hebben ondervonden, Engeland werd
bereikt".
|