|
11Eme REGIMENT ETRANGER D'INFANTERIE
1939 - 1940
Legionairs van het 11eme R.E.I. bij graaf werkzaamheden
bij de Magninot linie in de winter van 1939-1940
Oprichting
Het 11eme Régiment Etranger d'Infanterie wordt op 1
november 1939 in het kamp Valbonne opgericht.
De eenheid wordt samengesteld uit 2000 Legionairs, vrijwilligers afkomstig
uit eenheden van het Vreemdelingenlegioen in Noord Afrika, 500
oorlogsvrijwilligers en 500 reservisten waarvan de meesten eerder bij het
Legioen gediend hadden.
De verdeling van nationaliteiten was op 20 April 1940 als volgt:
Etat numérique du XIe R.E.I. par
nationalité en date du 20 avril 1940
|
Nationalité
|
Nombre
|
Pourcentage
|
|
Polonais
|
914
|
30
|
|
Espagnols
|
664
|
22
|
|
Français
|
545
|
18
|
|
Italiens
|
290
|
9,6
|
|
Divers
|
275
|
9,5
|
|
Belges
|
112
|
3,7
|
|
Suisses
|
105
|
3,6
|
|
Russes
|
62
|
2
|
|
Tchèques
|
24
|
0,8
|
|
Hongrois
|
24
|
0,8
|
|
Total général
|
3015
|
100
|
Source: A.L.E.
|
Geschiedenis
Op 17 December
1939 gaat het regiment naar Lotaringen en betrekt voorposten van de Maginot
linie in de Regio Sierck.
Het is een zeer strenge winter. Bij schermutselingen tijdens patrouilles
sneuvelen de eerste Legionairs.
Op 10 Mei 1940,
het moment van de aanval van de Duitsers bevind het Regiment zich per
vrachtwagens op transport naar de regio Stenay en Inor. Het regiment wordt
ingedeeld bij de 6e Noord Afrikaanse Divisie en raakt vrijwel
direkt betrokken bij hevige gevechten in het bos bij de plaats Inor (Bois
d’Inor). Het gebied, een slagveld uit de Eerste Wereldoorlog, is zowel van
grote symbolische als strategische waarde en wordt door het Regiment fel
verdedigd.
Een van de weinige Nederlanders die bij het 11eme R.E.I dienen, A.
Van der Linden wordt op 21 Mei 1940 door een granaatscherf bij het linkeroor
gewond en naar Bar-le-Duc gezonden.
Op 27 Mei 1940 openen de Duitsers een massive aanval, na een inleidende
artillerie beschieting van 7 uur vallen 3 regimenten afkomstig van de 56e
Infanterie-Division en Stosstruppen van de 52e division aan. Drie
keer worden de aanvallen teruggeslagen, de Duitsers verliezen 2500 man. De
linie van het 11e Regiment blijft intact maar ook hier zijn de
verliezen hoog, 300 man. In de periode van 23Mei tot 11 Juni verloor het
Regiment 477 man. De ondervonden weerstand moet indruk gemaakt hebben op de
Duitsers want in 1941 wordt er door de NSDAP een boek gepubliceerd met de
titel “Die grüne Hölle von Inor”.
Op 6 Juni 1940 volgt het bevel terug te trekken richting Verdun en op 18 Juni
het bevel een front van 6 kilometer en drie bruggen over de Maas te
verdedigen bij het kleine dorp St Germain sur Meuse. De hele dag ligt het
Regiment onder Duits artillerie vuur dat van een afstand van slechts 3
kilometer vuurt. Er is geen enkel Frans geschut meer dat het vuur kan
beantwoorden. Een deel van Regiment
raakt ingesloten en het 2e Bataillon zet een aanval in om uit te
breken de commandant die meedoet aan de aanval sneuveld. Gezien de precaire
situatie wordt besloten het Regiments vaandel te verbranden. De terugtocht
gaat verder naar Toul. Er worden nog enkele verdedigings posities ingenomen.
Op het moment van de wapenstilstand zijn er nog 578 man over. Van de 81 officieren nog
slecht 23.
Het Regiment wordt opgeheven.
Op
10 Oktober 1940 stuurt Chef de Bataillon ROBITAILLE in Sidi Bel Abbes een
uitvoerige beschrijving van de geschiedenis van het 11e REI naar
de Commandant van het 1e Regiment.
Mogelijk wat dit de basis voor het toekennen van de L’ORDRE DE
L’ARMEE op 8 September 1941, door General d’Armee HUNTZIGER.
19401010
11 REI Le Chef de Bataillon
ROBITAILLE.htm
11 REI
ZONDER, Simon
19400712
Ordre No 75
|